Wyświetl inne losowe pytanie/odpowiedź
22.1 Pytający: Instrument chciałby zadać kilka pytań. Zadam je najpierw żeby mieć je z głowy. Instrument chciałby wiedzieć, dlaczego czuje zapach kadzidła o różnych porach dnia w różnych miejscach?
Ra: Jestem Ra. Ten instrument spędził całe życie w oddaniu służbie. To doprowadziło ten instrument do tego węzła w przestrzeni/czasie ze świadomym i nieświadomym zniekształceniem w kierunku służby, z dalszym świadomym zniekształceniem w kierunku służby przez komunikację. Za każdym razem, jak można by to ująć, gdy wykonujemy tę pracę, nasze zniekształcenia wibracyjne kompleksu pamięci społecznej, silniej zazębiają się z nieświadomymi zniekształceniami tego instrumentu w kierunku służby. W ten sposób stajemy się częścią kompleksu wibracyjnego tego instrumentu, a on częścią naszego. Dzieje się to na poziomie nieświadomym, poziomie, na którym umysł przeszedł w dół do korzeni świadomości, które możesz nazwać kosmicznymi.
Ten instrument nie jest świadomy tej powolnej przemiany zazębiającego się kompleksu wibracyjnego. Jednak w miarę trwania poświęcenia na obu poziomach i kontynuowania pracy pojawiają się sygnały wysyłane z nieświadomości w sposób symboliczny. Ponieważ ten instrument jest niezwykle wyczulony na węch, skojarzenie to zachodzi nieświadomie, a forma myślowa tego zapachu jest obserwowana przez istotę.
40.1 Pytający: Pomyślałem, że wygłoszę stwierdzenie i pozwolę Ci je poprawić. Próbuję stworzyć prosty model części wszechświata, w której się znajdujemy. Zaczynając od Logosu, lub sub-Logosu, naszego słońca, mamy emanujące z niego białe światło. Składa się z częstotliwości od czerwieni do fioletu. Zakładam więc, że to białe światło zawiera doświadczenia wszystkich gęstości, a gdy wchodzimy do ósmej gęstości, wchodzimy do czarnej dziury, która pojawia się po drugiej stronie jako kolejny Logos, czyli słońce, i rozpoczyna kolejną oktawę doświadczenia.
Czy możesz skomentować tę część mojego stwierdzenia?
Ra: Jestem Ra. Możemy do pewnego stopnia skomentować to stwierdzenie. Koncepcja, że białe światło sub-Logosu jest rozdzielone pryzmatycznie, a później na koniec, ponownie wchłonięte, jest w zasadzie poprawne. Istnieją jednak subtelności, które są więcej niż semantyczne.
Białe światło, które emanuje i tworzy odrębny sub-Logos, ma swój początek w tym, co można metafizycznie postrzegać jako ciemność. Światło wchodzi w tę ciemności i przemienia ją, powodując, że chaos uporządkowuje się i staje się odblaskowy lub promieniujący. W ten sposób powstają wymiary.
I odwrotnie, czerń czarnej dziury, mówiąc metafizycznie, jest koncentracją białego światła, które jest systematycznie ponownie wchłaniane przez Jednego Stwórcę. I wreszcie, to wchłonięcie w Jednego Stwórcę trwa, aż cała nieskończoność stworzeń osiągnie wystarczającą masę duchową, aby wszystkie ponownie uformowały Wielkie Centralne Słońce, jeśli można to sobie wyobrazić, inteligentnej nieskończoności oczekującej na wzmocnienie przez Wolną Wolę. Zatem przejście oktawy jest procesem, który, jak widać, wkracza w ponadczasowość o niewyobrażalnej naturze. Próba zmierzenia tego za pomocą waszych miar czasu byłaby bezużyteczna.
Dlatego koncepcja przejścia przez czarną dziurę ostatecznej studni grawitacji duchowej i natychmiastowego przejścia do następnej oktawy pomija koncepcję podrzędną lub następstwo części tego procesu, który jest ponadczasowy.
Pierwotne książki Prawa Jedności są objęte prawami autorskimi; 1982, 1984, 1998 L/L Research. Książki Kontakt z Ra są objęte prawami autorskimi; 2018 L/L Research i Tobey Wheelock.
Prawa autorskie do tej witryny; 2003–2024 Tobey Wheelock.
Pytania? Komentarze? Napisz do mnie: tw małpa law of one kropka info.